De berichten in mijn dagboek worden steeds beknopter, het begint allemaal al gewoon te worden.

Explosies, oversuizende granaten tijdens de film, mitrailleurvuur in de verte, enz.

Zondag 1 juli.

Nachtwacht 1.00-3.00 uur.

De hele week wacht geruild met Hans Zijlstra.

Eerst lekker uitslapen en toen de keukenvloer afmaken.

Zandzakken vullen voor de nieuwe shelter.

Rond post 7-27 granaatinslagen afkomstig van Haddad, dus de mortieren draaien in zijn richting.

Beetje bluf van onze kant, maar toch.

Uit de richting Yatar klonken enorme dreunen, dus wij als een speer terug bij de mortieren.

Bleek het de genie te zijn die met trotyl aan het springen te zijn.

Maandag 2 juli.

Nachtwacht 1.00-3.00 uur.

Wakker met een flinke buikloop.

Wapenonderhoud stond vandaag op het programma, handwapens en mortieren.

Om 11.15 werd Haris beschoten, dus ALARM.

Mortieren weer richting Haddad gericht en afwachten.

Eten bij de stukken, en gereedmaken van de granaten.

Maar om 13.00 uur  was de situatie rustig en konden we gaan sporten.

De avondpatrouille werd een uitputtingsslag voor onze kok.

Afspraakje tussen Ronald en mij, Klaas moest even worden afgepeigerd.

Bij het geitenpaadje was hij total loss.

Bij de C-Cie is het raak, het kamp komt vol onder vuur te liggen.

Wonder boven wonder vielen daar geen slachtoffers, wel zat het halve kamp vol kogelgaten.

Dinsdag 3 juli.

's Nacht vrij van de wacht, dus het werd een heerlijk lange nacht.

Mortier onderhoud en zandzakken vullen voor de shelter waren vandaag onze taken.

Het sporten was geen succes, mijn ingewanden waren nog licht van streek.

Maar na het douchen, post van thuis en een film ging het al een stuk beter.

Woensdag 4 juli.

Wacht 1.00-3.00 uur.

Het zandzakvulprogramma liep ook vandaag door.

Maar er werd ook gevoetbald, maar de winnaar is tot op heden niet bekend.

Donderdag 5 juli.

Wacht 1.00-3.00 uur.

Eerst uitslapen en de plek van de oude keuken egaliseren.    

Lekker op het bovenste dak liggen zonnen, daar ben je uit het zicht.

Er werd een trainingspak geregeld in Haris, dat stond wat sportiever dan zo'n groen hemd.

Het lopen ging wonderbaarlijk goed, lag het toch aan de outfit?

Na de film werd er flink geborreld.

Vrijdag 6 juli.

Na een wachtloze nacht was het weer zandzakken vullen geblazen.

Na een lekkere avondpatrouille was het weer kantine tijd.

Nachtwacht 1.00-3.00 uur

Zaterdag 7 juli.

Alleen op vakantie naar Israel.

Er was een strenge controle op camera's bij de grens, maar het ging allemaal goed.

In het Forum Palace Hotel eerst maar even in het ligbad, een weldaad voor lichaam en geest.

Na uit eten te zijn geweest werd het Hollandhuis met een bezoek vereerd.

Na een video van de TT van Assen wezen stappen in de stad.

Het oponthoud in de welbekende Cactusbar duurde tot diep in de nacht.

Zondag 8 juli.

Na een uitgebreid ontbijt lekker wezen zwemmen in het zwembad van het hotel.

Daarna de stad in, weer even langs het Hollandhuis en de Cactusbar.

Het werd weer nachtwerk.

Maandag 9 juli.

Vandaag het bekende programma: ontbijten, zwemmen, Hollandhuis.

En natuurlijk de dagsluiting in de Cactusbar.

Dinsdag 11 juli.

Het werd ontbijten, zwemmen drinken en 's middags slapen.

's Avonds weer richting het Hollandhuis en de Cactusbar.

Deze keer liep het gigantisch uit de hand, in alle opzichten.

Er vloeide heel veel drank en eindigde in een kloppartij met VN millitairen onder elkaar.

We waren daar toch "in the service of peace"?

Total-loss weer naar het hotel voor de vierde overnachting.

Hoewel ik er maar drie had besproken maar sliep ik toch netjes tussen de lakens.

Mijn kamergenoot had gelukkig geboekt voor de hele week en ik mocht er wel bij.

Woensdag 11 juli.

's Morgensvroeg nog lang niet fris opgestaan en tot de conclusie gekomen dat

dit ook niet de ideale vakantie was en de terugreis geregeld naar Libanon.

Aan de grens moesten we wachten op wat formaliteiten en vanuit de 3-tonner begon ik wat fotootjes te maken.

Dit was ten strengste verboden en we waren daarvoor ook gewaarschuwd middels grote borden.

Er volgden grote moeilijkheden met een Isaelische soldaat, die mijn camera wilde.

Schreeuwen, dreigen en met zijn UZI zwaaien, maar mijn camera kreeg hij niet.

Later bleek dat de flitser nog aanstond, klein foutje.

Om 14.30 uur was ik terug op onze post, wat een vreugevol weerzien opleverde.

We maakten er met ons allen maar een dolle boel van.

Donderdag 12 juli.

Uitslapen vandaag, nog steeds een beetje vakantie, dus nergens ingepland.

Verder een rustige dag.

Vrijdag 13 juli.

Het was vandaag .50 schieten, dus een hoop herrie.

's Middags klonk een explosie en veel geschreeuw.

Dus als een speer naar het de verzamelplaats.

Lnt. Hoogerwerf was gewond geraakt toen bij controle een aanvalshandgranaat in het prikkeldraad afging.

Twee hospikken zetten zijn hoofd in het verband en ik zijn zwaar gehavende hand.

Na de eerste hulp volgas in een YP naar Naqoura en vandaar met een helicopter naar Tel Aviv.

De EOD komt de rest van de onze beveiliging nog even controleren, interessant doende mannen.

Er hing 's avonds een beetje een bedrukte sfeer op het kamp.

Zaterdag 14 juli.

Het werd een vervelende lange dag.

Ik stond nog nergens ingepland, dus werd het alleen wat zonnen en schrijven.

Zondag 15 juli.

Nog steeds vrij, dus maar weer genieten van de weersomstandigheden.

Na de kerkdienst voor Zijlstra op patrouille gegaan, je deed weer eens iets.

Maandag 16 juli.

Mijn vakantie was nu voorbij dus ik stond overal weer op rol.

Wacht 11.00-13.00 uur.

Dinsdag 17 juli.

Wacht 11.00-13.00 uur.

Zonnen en post uit Nederland.

Woensdag 18 juli.

Wacht 11.00-13.00 uur.

Kpt. Lamboom was jarig en hadden een klein feestje, ieder één pilsje.

's Avonds movietime.

Donderdag 19 juli.

Vandaag was het een lollige boel bij ons op het terras.

Wacht 11.00-13.00 uur.

Vrijdag 20 juli.

Na wat onderhoudswerkzaamheden vidootje kijken in de kantine.

Wacht 11.00-13.00 uur.

De bingo van 's avonds bracht weer wat vertier en na enkele versnaperingen onder de wol.

Zaterdag 21 juli.

Vroeg uit de veren, ik had een vreselijke kater.

Na een stevige bakje voer werd het weer beter.

's Avonds gewoon weer mee op patrouille.

**********

Hier stopt de geschiedschrijving ter plaatse, de laatste week stond in het teken van de terugkeer naar Nederland.

Woensdag 1 Augustus

Eindelijk is het zover, we gaan terug naar Nederland.

Met gemengde gevoelens werd afscheid genomen van de achterblijvers en wensten hun alle goeds.

We werden op de Franse vrachtwagens geladen enzo gingen we richting Beirut.

Onderweg viel door een loszittende laadklep nog iemand van de wagen,

maar dat mocht de pret niet drukken. Het werd een mooie reis.

Op Schiphol kreeg je eerst nog wat goedbedoelde woorden hoe geweldig we allemaal niet waren.

Maar daar stonden wij niet op te wachten.

Het werd een vreugdevol weerzien met de familie op Schiphol.

hier de foto's op groter formaat